Η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου την Τετάρτη, ουσιαστικά τελειώνει την πολιτική διαδρομή των δύο μεγάλων κομμάτων, για τα οποία θα ανοίξει ο δρόμος της διάλυσής τους. Διότι, τα δύο αυτά κόμματα συγκροτήθηκαν διαμέσου μηχανισμών αντιπροσώπευσης που θεμελιώνονταν κυρίως στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, εντός του οποίου συμπεριλαμβάνονταν και ο κρίσιμος τομέας του πολιτισμού.
Γράφει ο Απόστολος Διαμαντής
Η τυφλή εφαρμογή των γερμανικών εντολών, για μαζικές απολύσεις στο δημόσιο και ουσιαστική κατάργηση του κράτους πρόνοιας στην Ελλάδα από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, η προσχώρηση δηλαδή στη φανατική νεοφιλελεύθερη τάση που κυριαρχεί αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, θα αποκόψει τα δύο παραδοσιακά κόμματα του ελληνικού αστισμού από τη βάση τους. Θα μείνουν ουσιαστικά χωρίς μηχανισμούς αντιπροσώπευσης, θα μετατραπούν σε ηγετικές ομάδες.
Αυτό θα είναι το πρώτο στάδιο της διάλυσής τους. Θα επακολουθήσει η εκλογική συντριβή, η οποία θα αποτελέσει και τη ληξιαρχική πράξη θανάτου. Διότι, φυσικά, δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι θα πάρουν έστω και μία ψήφο από τη βασική εκλογική τους δεξαμενή, το στρώμα των υπαλλήλων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, από τους επαγγελματίες, από τους ανέργους και τους νέους, αλλά και από τον κόσμο του πολιτισμού, ο οποίος αυτή τη στιγμή είναι πραγματικά εξαγριωμένος, κυρίως με το κλείσιμο της ΕΡΤ και την άθλια εκκίνηση της ΔΤ, που μοιάζει με πειρατικό βιντεοκλάμπ.
Το σκηνικό της διάλυσης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συμπληρώνει η απόλυτη κόντρα με την εκκλησία -που αποτελεί επίσης βασική δεξαμενή ψήφων για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ- εξαιτίας της εργασίας κατά τις Κυριακές. Οι Μητροπολίτες θα απαγορεύσουν ακόμη και την είσοδο στις εκκλησίες στους βουλευτές που θα τολμήσουν να ψηφίσουν ένα τέτοιο μέτρο, που καταργεί ακόμη και το πενθήμερο και την Κυριακή αργία και πάει την ελληνική κοινωνία στην εποχή του Γιάννη Αγιάννη.
Υπό τις παρούσες πολιτικές περιστάσεις είναι πράγματι να απορεί κανείς με τη στάση σοβαρών πολιτικών, όπως ο Κώστας Σκανδαλίδης, ο Απόστολος Κακλαμάνης ή ο Προκόπης Παυλόπουλος: τι ακριβώς περιμένουν; Γιατί θα ψηφίσουν ένα τέτοιο νομοσχέδιο; Για να σώσουν την Ελλάδα; Ή για να μη διακοπεί η χρηματοδότηση; Εάν αυτά είναι τα επιχειρήματα, λυπάμαι, αλλά είναι προφανές ότι μιλάμε για πολιτική αφασία, δηλαδή για πολιτικό ανάστημα μικρότερου αυτού που απαιτούν οι περιστάσεις. Εάν ψηφίζουν για να διασώσουν τα κόμματά τους από τη δορυφοροποίηση πέριξ του Σύριζα, τότε επίσης πράττουν επιπόλαια, σαν νεόκοποι της πολιτικής. Διότι ακριβώς η ψήφιση ενός τέτοιου νομοσχεδίου στέλνει απευθείας όλο το εκλογικό σώμα στον Σύριζα, διότι πλέον δεν υπάρχει άλλη πολιτική επιλογή για τον κόσμο, μετά τη μετατροπή των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε νεοφιλελεύθερους μηχανισμούς υπό την καθοδήγηση του Κυριάκου, του Στουρνάρα, του Άδωνη και του Χατζηδάκη. Ο κόσμος, θέλει δεν θέλει, θα πάει στον Σύριζα. Όλοι γνωρίζουν ότι οι τρέχουσες δημοσκοπήσεις είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου, όπως ήταν και πριν τις εκλογές του 2012…
Η επίσκεψη Βενιζέλου στην Κρήτη είναι η πραγματική δημοσκόπηση. Ο προπηλακισμός των πολιτικών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δείχνει και το τι θα συμβεί στις εκλογές που πλησιάζουν: σφαγή. Αλλά αυτό είναι η πρώτη ανάγνωση. Το επικίνδυνο της υποθέσεως είναι πως η διάλυση των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που πλησιάζει, θα συνοδευτεί από τον θρίαμβο της ακροδεξιάς. Δεν υπάρχει κανείς σοβαρός πολιτικός άντρας πλέον μέσα σ’ αυτά τα κόμματα να πει ένα όχι και να σταματήσει αυτήν την πορεία διάλυσης; Δεν βλέπουν ότι σε μερικούς μήνες θα πάνε όλοι στα σπίτια τους και θα βλέπουν στη Βουλή το στρατό του Μιχαλολιάκου με 100 βουλευτές;
Τι ακριβώς συμβαίνει; Είναι πιθανόν να συσπειρώνονται εξαιτίας του φόβου των ποινικών ευθυνών, που θα αποδοθούν από τη νέα Βουλή. Είναι γεγονός ότι ο κίνδυνος είναι μεγάλος, διότι ένας πληθυσμός οργισμένος από την πτώχευση θα πρέπει να μπει σε μια τροχιά κάθαρσης, η οποία θα απαιτεί ενόχους- έτσι όπως έχει συμβεί και άλλες φορές στην ελληνική πολιτική ιστορία. Πώς θα καθησυχάσει κανείς το οργισμένο πλήθος, όταν σε μερικούς μήνες η Ελλάδα οδηγηθεί σε δραματική μείωση συντάξεων, μαζικές απολύσεις, κλείσιμο νοσοκομείων και Δήμων και πλειστηριασμούς σπιτιών; Η πτώση της κυβέρνησης θα οδηγήσει σίγουρα σε παραπομπές, τις οποίες ο Σύριζα έχει ήδη προαναγγείλει. Ίσως λοιπόν αυτή η παράλογη συσπείρωση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να εκφράζει πολιτικό φόβο. Αλλά ο φόβος ποτέ δεν είναι καλός σύμβουλος.
Η οικονομική πραγματικότητα είναι τραγική. Η ύφεση τρέχει με 5% και το πρωτογενές έλλειμμα ξεπερνάει τα 5 δισ. Τα φορολογικά έσοδα καταρρέουν και έχουν τρύπα κοντά στα 2 δισ., ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία αναπνέουν μηχανικά. Το υπουργείο κάνει αλχημείες λογιστικές, δεν επιστρέφει φόρους και κόβει και τις ισχνές δημόσιες επενδύσεις για να μπαλώσει τρύπες. Δίνονται χρήματα στις τράπεζες από το δημόσιο για την ανακεφαλαιοποίηση ανεβάζοντας το έλλειμμα δραματικά και μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον όλοι οι ξένοι αναλυτές επιστρέφουν ταχύτατα στις άσχημες προβλέψεις για την Ελλάδα.
Όσοι περιμένουν κούρεμα το φθινόπωρο θα προσγειωθούν άσχημα, διότι ακόμη και αν γίνει θα συνοδευθεί από μέτρα που θα τινάξουν στον αέρα ό,τι έχει απομείνει όρθιο. Επομένως; Επομένως έρχεται βίαιη ανατροπή της ανερμάτιστης και ενδοτικής κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.
Οι σοβαροί βουλευτές των δύο κομμάτων είχαν πολλές ευκαιρίες να διασώσουν την πολιτική τους παράδοση, να καταψηφίσουν τα άθλια πολυνομοσχέδια των δανειστών και να παραδώσουν πολιτικά όρθιοι την διακυβέρνηση στον επόμενο, που θα υποχρεωθεί να χαράξει έναν νέο δρόμο.
Δεν το έκαναν. Και θα ξαναψηφίσουν. Και θα έχουν πολύ άσχημο πολιτικό τέλος.
Το διαβάσαμε στο protagon.gr
Σχόλια