Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο

«Η πληγή μας μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, το ίδιο κι η πίστη μας./ Θα φέρουμε την κληρονομιά σου στους ώμους μας,/ ως την πόρτα του ήλιου, Μπελογιάννη. Καλημέρα αδέρφια μου./ Καλημέρα ήλιε / Καλημέρα κόσμε./ Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά/ πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.» Γ. Ρίτσος «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο»
Στις 30 Μαρτίου 1952, στις 4.12 π.μ ο Νίκος Μπελογιάννης, με τρεις συντρόφους του, τους Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση, στήνονται απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα, στο Γουδί και εκτελούνται δια τυφεκισμού.
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1915. Από παιδική ηλικία γαλουχήθηκε με τα ιδανικά του κομμουνισμού και από νωρίς, στα φοιτητικά του κιόλας χρόνια, στη Νομική Αθηνών, στοχοποιείται λόγω της πολιτικής του δράσης. Από το 1934 ο Μπελογιάννης είναι μέλος του ΚΚΕ. Η δυναμική του παρουσία στην πολιτική ζωή της Αμαλιάδας, ως γραμματέας της τοπικής οργάνωσης, δημιουργεί ρίξεις με την καθεστωτική τάξη και σύντομα συλλαμβάνεται και εξορίζεται.
Το πραξικόπημα της 4ης Αυγούστου του 1936, του Ιωάννη Μεταξά, σηματοδοτεί και την έναρξη ενός ανηλεούς αντικομουνιστικού μένους. Οι φυλακίσεις, οι εξορίες και τα βασανιστήρια σημάδεψαν τη ζωή του Νίκου Μπελογιάννη. Την στιγμή που οι ναζί εισβάλουν στην Ελλάδα, ο Μπελογιάννης βρίσκεται κρατούμενος στις φυλακές Ακροναυπλίου. Ζητά την ελευθερία του για συμμετάσχει στον πόλεμο αλλά η κυβέρνηση αρνείται. Καταφέρνει να αποδράσει και εντάσσεται στον ΕΛΑΣ ως καπετάνιος μεραρχίας στην Πελοπόννησο.
Με την απελευθέρωση της χώρας από τους ναζί και το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου ο Μπελογιάννης αναλαμβάνει ρόλο Πολιτικού Επιτρόπου της 10ης Μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού. Από αυτή τη θέση θα παλέψει για τα ιδανικά του μέχρι και την τελευταία στιγμή της εμφύλιας σύρραξης. Το 1949, μετά την ήττα, εγκαταλείπει τη χώρα, βρίσκοντας προσωρινό καταφύγιο στις γειτονικές σοσιαλιστικές χώρες.
Ένα χρόνο αργότερα τον Ιούνιο του 1950, ως μέλος πλέον της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, επιστρέφει στην Ελλάδα, με εντολή να ανασυγκροτήσει και να οργανώσει τους μηχανισμούς του ΚΚΕ στην Αθήνα, το οποίο βάση νόμου θεωρείται παράνομο, προδοτικό και ξενοκίνητο κόμμα, που δρα ενάντια στην εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Το Δεκέμβρη του 1950 συλλαμβάνεται, μαζί με 93 συντρόφους του, και μετά από εννιά μήνες βασανιστηρίων, τον Οκτώβρη του 1951, οδηγείται ενώπιον του έκτακτου στρατοδικείου, το οποίο αποτελούσαν οι Ανδρέας Σταυρόπουλος (πρόεδρος), Γ. Παπαδόπουλος (μετέπειτα δικτάτορας), Ν. Κομιάνος, Γ. Κοράκης, και Θ. Κυριακόπουλος. Ο Μπελογιάννης καταδικάζεται σε θάνατο και η εύθραυστη μετεμφυλιακή ισορροπία της ελληνικής κοινωνίας κινδυνεύει.
«Τα δικαστήριά σας είναι δικαστήρια σκοπιμότητας. Γι’ αυτό δε ζητώ την επιείκειά σας. Αντικρίζω την καταδικαστική σας απόφαση με περηφάνια και ηρεμία. Με το κεφάλι ψηλά θα σταθώ μπροστά στο εκτελεστικό σας απόσπασμα. Αλλά είμαι σίγουρος πως θα ‘ρθει η μέρα, που οι ίδιοι δικαστές που τώρα με δικάζουν, θα ζητήσουν χάρη απ’ τον ελληνικό λαό. Δεν έχω άλλο τίποτε να πω», θα δηλώσει ο Μπελογιάννης κλείνοντας την απολογία του.
Η διεθνής κατακραυγή αναγκάζει τον τότε πρωθυπουργό Νικόλαο Πλαστήρα, να ανακοινώσει την άρση της απόφασης. Ωστόσο αποφασίζεται ότι ο Μπελογιάννης και μερικοί ακόμη σύντροφοί του, θα δικαστούν και πάλι με την κατηγορία της κατασκοπείας, η οποία θα ενισχυθεί όταν οι αρχές θα ανακοινώσουν στις 14 Νοεμβρίου 1951, ότι βρήκαν παράνομους ασύρματους σε χώρους κομμουνιστών σε Καλλιθέα και Γλυφάδα.
Στις 15 Φεβρουαρίου 1952, ξεκινάει το δεύτερο μέρος της πολύκροτης δίκης, η οποία έσπασε τα σύνορα της Ελλάδας και κέντρισε το ενδιαφέρον της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Ο Μπελογιάννης ενώπιον του Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών, αντικρούει όλες τις κατηγορίες περί κατασκοπείας και δηλώνει: «Εμείς αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από εκείνους που μας κατηγορούν. Το αποδείξαμε τότε που η λευτεριά, η ανεξαρτησία και η εδαφική ακεραιότητα βρίσκονταν σε κίνδυνο. Παλεύουμε για να ξημερώσουν και για την πατρίδα μας καλύτερες μέρες, χωρίς πείνα και πόλεμο. Κι αν χρειαστεί θυσιάζουμε γι’ αυτό και τη ζωή μας».
Την 1η Μαρτίου, ο Νίκος Μπελογιάννης, κρατώντας ένα γαρύφαλλο όπως κάθε μέρα κατά τη διάρκεια της δίκης, ακούει τον πρόεδρο του στρατοδικείου να ανακοινώνει ότι μαζί με επτά συντρόφους του (Δημήτρης Μπάτσης, Ηλίας Αργυριάδης, Νίκος Καλούμενος, Τάκης Λαζαρίδης, Χαρίλαος Τουλιάτος, Μιλτιάδης Μπισμπιάνος και Έλλη Ιωαννίδου) καταδικάζεται σε θάνατο.
Λίγες ημέρες αργότερα, έρχεται στο φως της δημοσιότητας ένα γράμμα από το ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, Νίκο Πλουμπίδη, με το οποίο αναλαμβάνει κάθε ευθύνη για την οργάνωση του ΚΚΕ στην Ελλάδα και υπόσχεται να παραδοθεί στις αρχές με αντάλλαγμα να μην εκτελεστεί ο Νίκος Μπελογιάννης. Η γνησιότητα του γράμματος του Πλουμπίδη αμφισβητείται από το ΚΚΕ, όχι όμως και από το Υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο ωστόσο αρνείται να διαπραγματευτεί με τον καταζητούμενο Νίκο Πλουμπίδη.
Όλες οι προσπάθειες και οι διεθνείς πιέσεις για απόδοση χάριτος στον Μπελογιάννη απέβησαν άκαρπες. Έτσι στις 30 Μαρτίου ο βασιλικός επίτροπος συνταγματάρχης Αθανασούλας ανακοινώνει στους Μπελογιάννη, Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση ότι η αίτηση χάριτος απορρίφθηκε και στις 4:12 π.μ., ο Νίκος Μπελογιάννης εκτελείται μαζί με τους συντρόφους του στο Γουδί.



«Πόσο μικρή είναι τούτη η λευτεριά μπροστά στην άγρια λευτεριά / να βγάζεις την καρδιά σου σα γαρύφαλλο απ' τον κόρφο σου/ για να μοσκοβολάν τα σύμπαντα θυσία και ειρήνη. /Καλημέρα ανθρώποι μου/ Καλημέρα ήλιε/ Καλημέρα Μπελογιάννη» Γ. Ρίτσος «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο»


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα ΣΠΑΝΙΑ ΓΥΜΝΑ διάσημων Ελληνίδων που κόβουν την ανάσα(ΗΟΤ ΦΩΤΟ)

Δείτε το θέμα και μην παραλείψετε να το σώσετε για το αρχείο σας! Αποκαλυπτικοί ρόλοι που έκοβαν την ανάσα, καλλίγραμμα κορμιά που τρέλαιναν τους άντρες και μια χρυσή εποχή για τον ελληνικό κινηματογράφο που πολλοί νέοι σκηνοθέτες θα ζήλευαν. Νόρα Βαλσάμη, Ρέα Τουτουντζή, Ταμίλα Κουλίεβα, Πέμυ Ζούνη, Αλίκη Bουγιουκλάκη και πολλές άλλες που δε δίστασαν να τα πετάξουν μπροστά στην κάμερα για την επιτυχία… Όλες αυτές και ακόμα περισσότερες στο μοναδικό πολυσυλλεκτικό αφιέρωμα του Σκύλου.. πηγή

Σπάνιο βίντεο με τη Ζέτα Μακρυπούλια γυμνή!

Κοιτάξετε καλά στα πλάνα. Είναι η Ζέτα. Ναι. Είναι η Ζέτα Μακρυπούλια πριν τις πρόσθιες ενισχυτικές, η οποία απολαμβάνει-λέμε τώρα-το σεξ . Κι επειδή οι ειδικοί λένε ότι μόνο σε σκηνές τόσο παθιάρικες μπορεί κανείς να διακρίνει το υποκριτικό ταλέντο ενός ηθοποιού…δείτε και βγάλτε συμπεράσματα μόνοι σας. Για να μη φανώ και πάλι κακός. Το απόσπασμα που θα παρακολουθήσετε είναι απο τη σειρά «Οι δικηγόροι της Αθήνας» και πιο συγκεκριμένα το 2 ο επεισόδιο που φιλοξενήθηκε στο πρόγραμμα του Star στις 18/10/1995. Ναι. Πριν το ευρώ και το Star επένδυε σε Ελληνικές σειρές. Η Ζέτα παίζει τεταρτοπέμπτο ρόλο πίσω από τους αστέρες της εποχής όπως ο τεράστιος Αλέκος Αλεξανδράκης, η Κατερίνα Διδασκάλου, ο Σπύρος Σαραφιάνος,η Λήδα Ματσάγγου,ο Δημήτρης Καραμπέτσης. Όλη η ιδέα του σίριαλ βασίστηκε σε μια ιδέα του Κώστας Φέρρη. Για δείτε τη σκηνή… Και για να μην ψάχνετε βάλτε το βίντεο στο 01:40

Οι γυμνές φωτογραφίες της Αλίκης Βουγιουκλάκη που λογοκρίθηκαν (pics+vid)

Φωτογραφίες που την τότε εποχή προκάλεσαν θαυμασμό και λογοκρισία. Της Έλενας Τσιακούπη Η εθνική στάρ Αλίκη Βουγιουκλάκη, δεν δίστασε να φωτογραφήθεί γυμνή ή να γδυθεί σε ταινίες της. Kάποιες φωτογραφίες της προκάλεσαν θαυμασμό και άλλες λογοκρίθηκαν με αποτέλεσμα να απαγορευτεί η κυκλοφορία τους την τότε εποχή. Ο τιμητικός τίτλος Εθνική Σταρ της Ελλάδας δόθηκε από την δημοσιογράφο/χρονογράφο της εφημερίδας "Καθημερινή" Ελένη Βλάχου το έτος 1959, έναν τίτλο που διατηρεί ακόμα και σήμερα παρά τον θάνατό της στις 23 Ιουλίου 1996. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έχει χαρακτηριστεί σαν ένα πανευρωπαϊκό αν όχι παγκόσμιο φαινόμενο. Καμιά άλλη ηθοποιός δεν ήταν τόσο αγαπητή και δημοφιλής στο κοινό μιας χώρας, για τόσο μεγάλη χρονική περίοδο, όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Για αυτό άλλωστε όταν η Αλίκη πόζαρε στο φωτογραφικό φακό για περιοδικά... αυτά γίνονταν ανάρπαστα και χτυπούσαν κόκκινο στην κυκλοφορία τους. Οι κινηματογραφικές ταινίες στις οποί