Στην Ελλάδα η τρέλα και η... παρλαπίπα πάνε σύννεφο και μ’ αυτά τα συστατικά έχουν κάνει καριέρα (και) οι πολιτικοί μας.
Ποιος φυσιολογικός άνθρωπος που ζει και πατάει γερά στη γη μπορεί να πιστεύει ότι αν χρωστάς περί τα 300 δισ. ευρώ υπάρχει πιθανότητα οι δανειστές σου να σε αφήσουν ήσυχο, χωρίς να διασφαλίζουν καθημερινά -όσο μπορούν- ότι θα τους ξεπληρώσεις έστω κάποια από αυτά;
Θέλει μήπως η παρούσα κυβέρνηση; Φυσικά όχι, απλά βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ να ξεφεύγει στις δημοσκοπήσεις και πάνω στον πανικό της λέει ό,τι να ’ναι.
Θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ ή η υπόλοιπη αντιπολίτευση; Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ λέει απροκάλυπτα ψέματα γιατί τουλάχιστον ο Τσίπρας και οι περί αυτόν ξέρουν ότι αυτά δεν γίνονται, τα δε υπόλοιπα κόμματα λένε επίσης ανέξοδες παρόλες, αφού δεν θα κληθούν ποτέ να κυβερνήσουν.
Οι υποσχέσεις περί ελεύθερης και υπερήφανης διακυβέρνησης της χώρας από όλο το πολιτικό φάσμα θα ήταν απλώς γραφικά και ακίνδυνα αν δεν υπήρχαν στη μέση τα λεφτά, τα δανεικά δηλαδή, και οι ξένοι που θέλουν πίσω ό,τι μπορούν σε μετρητά ή και σε είδος (εθνικό πλούτο).
Καθίσταται σαφές ότι μέρα με τη μέρα σκληραίνουν τη στάση τους και προετοιμάζονται για τη διαπραγμάτευση με την επόμενη κυβέρνηση, που κατά πάσα πιθανότητα θα ξεκι-νάει από τον Τσίπρα. Γι’ αυτό και λένε τώρα σε... απλά ελληνικά (ή έστω γερμανικά) ότι «δεν ισχύει τίποτα απ’ όσα έχουμε πει, ούτε καν για τη ρύθμιση του χρέους, αν δεν τηρήσετε τις υποχρεώσεις σας ως χώρα». Θα σύρουν λοιπόν τον νέο «αριστερό πρωθυπουργό» δεμένο στις Βρυξέλλες, σε μια διαπραγμάτευση εξαρχής, και εφόσον δείξει λογικός και σοβαρός θα τον στηρίξουν. Αν όχι, απλά... θα πατήσουν το κουμπί.
ΥΓ.: Ρώτησα προ ημερών γνωστό τραπεζίτη ένα τελείως... τεχνικό θέμα: Πόσος χρόνος χρειάζεται να γίνει η Ελλάδα κάτι σαν την Κύπρο τον Μάρτιο του 2013, δηλαδή να βρεθεί στα πρόθυρα της χρεοκοπίας; Η απάντηση ήρθε χωρίς κόπο και ήταν απόλυτη: «Λιγότερο από 48 ώρες από την ώρα που ο Ντράγκι θα κόψει τη ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες». Τα συμπεράσματα δικά σας.
Σχόλια