Το δάκρυ δεν κυλάει εύκολα στο πρόσωπό του. Παρ' όλα αυτά, πίσω από το σκληρό παρουσιαστικό του, ο Νίκος Γκάλης κρύβει μια τρυφερή καρδιά η οποία «σφίχτηκε» ουκ ολίγες φορές στα 57 χρόνια της ζωής του. Και οι γυναίκες έφεραν πολύ μεγάλη ευθύνη γι' αυτό...
Παιδί της ξενιτιάς ο «γκάγκστερ», όπως τον βάφτισε ο αείμνηστος Ανέστης Πεταλίδης, έμαθε να αγαπάει μικρός την πυγμαχία, αφού και ο πατέρας του Γιώργος έπαιρνε μέρος σε αγώνες. Η μητέρα του Στέλλα, όμως, δεν άντεχε να βλέπει το ένα από τα τέσσερα παιδιά της να επιστρέφει ματωμένο από τις προπονήσεις και τους αγώνες. Και ο Νικ δεν ήθελε με τίποτα να στενοχωρεί την αγαπημένη του μητέρα. Εμμέσως, άλλωστε, εκείνη ευθύνεται για τη μετακίνησή του στον Άρη και την αλλαγή στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού μπάσκετ και, κατ' επέκταση, του ελληνικού αθλητισμού.
Στα τέλη της δεκαετίας του '70, η Στέλλα Γεωργαλή (όπως είναι το πραγματικό επίθετο της οικογένειας), αντιμετώπισε προβλήματα υγείας και μάλιστα υπέστη ελαφρύ εγκεφαλικό. Οι παράγοντες του Άρη που ήθελαν να πείσουν τον Νικ να φορέσει την κίτρινη φανέλα, έκαναν δώρο στην άρρωστη μητέρα του μια εικόνα της Παναγίας.
«Θα προσέχω το παιδί σας σαν να είναι γιος μου», είπε στην κυρία Στέλλα ο Γιώργος Τσιλιγκαρίδης, ο οποίος κατάφερε να πείσει τον Γκάλη να μετακομίσει από το Νιου Τζέρσεϊ στη Θεσσαλονίκη, παρότι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός πρόσφεραν περισσότερα χρήματα από τον Άρη.
Ο Νικ, που είχε αδυναμία στη μητέρα του, αποφάσισε να έρθει στην Ελλάδα (με μια εικόνα στις αποσκευές, δώρο-φυλαχτό από εκείνη μαζί με την ευχή της) για να παίξει μπάσκετ για δύο τρία χρόνια ώστε να μαζέψει χρήματα για να βοηθήσει την οικογένειά του, αλλά εντέλει ήρθε και (ευτυχώς για όλους τους φίλους του αθλητισμού) έμεινε.
Παρά την αδυναμία που είχε στην οικογένειά του, ο Νικ έμενε μόνος του στην Ελλάδα και όποτε του δίνονταν η ευκαιρία πήγαινε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να επισκεφτεί τους γονείς του. Μια από τις τελευταίες επισκέψεις του, όμως, θα ήθελε να μην την είχε κάνει ποτέ. Στα τέλη Ιουνίου του 1989, λίγα 24ωρα μετά την επιστροφή από το Ζάγκρεμπ και την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ, ο Γκάλης «πετούσε» για Νέα Υόρκη. Η αγαπημένη του Στέλλα, αφού υπέφερε για αρκετά χρόνια και ήταν κατάκοιτη, εντέλει πήρε το δρόμο προς τη γειτονιά των αγγέλων...
Το δράμα της Τζένης
Ο Νίκος ήταν πάντα ένα μαζεμένο, ντροπαλό παιδί. Στην Ελλάδα, όταν πλέον απέκτησε και την ιδιότητα του (πραγματικού) σταρ, δεν το εκμεταλλεύτηκε ποτέ, παρότι οι γυναίκες έκαναν... ουρά έξω από το σπίτι του, όπως αναφέρει και ο επί χρόνια γυμναστής και πρώην πια στενός του φίλος, Γιώργος Ραμπότας, στο βιβλίο «Νίκος Γκάλης: Ένας θρύλος όπως τον έζησα».
Το 1980 γνωρίζει την όμορφη Τζένη Ρήγα, η οποία έμελλε να σημαδέψει ανεξίτηλα την ζωή του. Οι κακές γλώσσες λένε πως την... έριξε δίπλα του ο Άρης για να τον κρατήσει πιο εύκολα στην Ελλάδα, αφού ο Νικ πάντα είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του να ζήσει κάποια στιγμή το όνειρο του ΝΒΑ. Ό,τι και να έγινε, η αλήθεια είναι πως αγαπήθηκαν τρελά. Παντρεύονται με πολιτικό γάμο στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη συνέχεια με θρησκευτικό που... ταρακούνησε ολόκληρη τη Θεσσαλονίκη. Ο Νικ φτάνει σε σημείο, λόγω παρεξήγησης, να πλακωθεί με περαστικό (!) σε μια βόλτα τους, όπου και έχασε ένα δόντι, αφού ο περαστικός αποδείχθηκε... δάσκαλος του καράτε.
Η αγάπη ήταν έντονη, αλλά ο χρόνος φέρνει φθορά. Ο χρόνος, αλλά και τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η Τζένη, εξαιτίας των οποίων νοσηλεύτηκε σε κλινική.
Όταν συνέβη αυτό, το ζευγάρι είχε χωρίσει περίπου ένα χρόνο και βρίσκονταν σε διάσταση. Στις 28 Μαΐου του 1988, η Τζένη σκοτώνεται σε αυτοκινητικό δυστύχημα στο 447ο χιλιόμετρο της Εθνικής Οδού Αθήνας-Θεσσαλονίκης. Το Renault 5 που της είχε χαρίσει ο Νικ, ξέφυγε από τον έλεγχό της, παρασύροντας στον θάνατο και άλλους δύο ανθρώπους.
Ο Νικ, ο οποίος εκείνη την ημέρα βρισκόταν στην Ιταλία για μια βράβευση, συγκλονίζεται από την είδηση. Σαν να μην έφτανε η στενοχώρια για την τραγική απώλεια, είχε να αντιμετωπίσει και τη βλακεία του Τύπου της εποχής, ο οποίος εμμέσως τον κατηγορεί πως είχε ευθύνη για την ψυχολογική κατάρρευσή της.
Δεν πηγαίνει στην κηδεία, αλλά μια ημέρα μετά πάει μόνος του στο νεκροταφείο, μακριά από τα ενοχλητικά φώτα της δημοσιότητας, για να αφήσει λίγα λουλούδια στον τάφο της Τζένης. Καταθέτει, μάλιστα, στον εισαγγελέα για την υπόθεση του εγκλεισμού της σε κλινική -οι έρευνες δεν απέδειξαν ποτέ κανενός είδους εμπλοκή του στο θάνατό της, όπως τόλμησαν να πουν και να γράψουν μερικοί-, αλλά ποτέ δεν μίλησε και δεν θα μιλήσει δημόσια για ένα ζήτημα που τον πληγώνει πολύ...
Βασιλική και Αλέκα
Η τραγωδία με την Τζένη τον σημάδεψε και χρειάστηκε μεγάλη δύναμη ψυχής για να την ξεπεράσει και να προχωρήσει στη ζωή του. Σε αυτό τον βοήθησε η Βασιλική, παίκτρια της γυναικείας ομάδας του Άρη, την οποία γνώρισε μέσω της Χρύσας, συζύγου του Γιώργου Ραμπότα. Η Βασιλική τον βοήθησε πολύ, πέρασαν όμορφα μαζί για περίπου τρία χρόνια και ο Γκάλης αποκτούσε και πάλι την παλιά, καλή του διάθεση. Κάποια στιγμή, όμως, χώρισαν σαν φίλοι.
Η θύμηση της Τζένης τον ακολουθούσε και τον έκανε διστακτικό για να προχωρήσει μέχρι τέλους σε κάποια σχέση του. Τη θέση της Βασιλικής, στη ζωή και τη καρδιά του, πήρε η Αλέκα Καμηλά - αθλήτρια του ύψους, την οποία γνώρισε στο Καυτανζόγλειο όπου πήγαινε για να τρέξει. Ο Νίκος έμεινε μαζί της για περίπου τέσσερα χρόνια, αγαπήθηκαν πολύ, έφτασαν κοντά στο γάμο, αλλά για άλλη μια φορά επήλθε τέλος.
Η Αλέκα και ο Νίκος μάλιστα συζούσαν για κάποιο διάστημα, όταν αυτός επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη μετά το πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό και το άδοξο φινάλε της καριέρας του σημαντικότερου μπασκετμπολίστα που πάτησε ποτέ το πόδι του στην Ελλάδα. Σήμερα η Αλέκα, ύστερα από μια επιτυχημένη καριέρα ως μοντέλο και παρουσιάστρια, είναι παντρεμένη με τον επίσης πρώην μπασκετμπολίστα Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς, με τον οποίο έχουν και τρία παιδιά.
Δύο γαλανά μάτια
Τη γνώρισε όταν έπαιζε στον Παναθηναϊκό, αλλά τότε δεν είχε μάτια για άλλη γυναίκα. Λίγο καιρό αφότου χώρισε με την Αλέκα Καμηλά, όμως, τα υπέροχα γαλανά μάτια της Ελίνας Ακριτίδου μπήκαν για τα καλά στη ζωή του.
Η γλυκιά ηθοποιός, αθλήτρια του μπάσκετ στα νιάτα της, έζησε μια παθιασμένη σχέση με τον πολίτη πλέον Νίκο, ο οποίος είχε αποχωρήσει από τα παρκέ (τον Σεπτέμβριο του 1995) και ασχολούνταν με τις αθλητικές κατασκηνώσεις για παιδιά με την ονομασία «Nick Magic Camp» που διατηρούσε στο Πευκοχώρι Χαλκιδικής (τον Μάρτιο του 2006, πούλησε τα δικαιώματα σε Αθηναίο επιχειρηματία). Ούτε αυτή η σχέση, όμως, δεν έμελλε να στεριώσει, αν και αμφότεροι έχουν μέχρι και σήμερα πολύ καλές σχέσεις. «Τον Νίκο τον αγαπώ και τον εκτιμώ και ξέρω ότι με αγαπά και με εκτιμά και εκείνος, ασχέτως αν χωρίσαμε» είχε πει, σε παλαιότερη συνέντευξή της.
Βρήκε την «Ιθάκη» του
Ο Νίκος ζούσε για και από το μπάσκετ, αλλά από τη στιγμή που το παράτησε, το έβαλε σε δεύτερη μοίρα. Σπάνια εμφανιζόταν -και εμφανίζεται- σε γήπεδο, σπάνια θα πιάσει στα χέρια του την πορτοκαλί μπάλα, με την οποία μάγευε συμπαίκτες, αντιπάλους και κοινό την εποχή που μεσουρανούσε στα παρκέ όλης της Ευρώπης. Τάβλι, μπιλιάρδο και τένις είναι τα «αθλήματα» που τον απασχολούν πλέον. Το τελευταίο, μάλιστα, για έναν πολύ πιο σοβαρό λόγο.
Κάνει μαθήματα η κόρη του, το φως των ματιών του, η ψυχή του. Η Στέλλα, επτά ετών, η οποία πήρε το όνομα της γιαγιάς που δεν γνώρισε ποτέ, είναι πλέον όλη η ζωή του Νικ και της Έλενας Παναγιώτου, της γλυκιάς δημοσιογράφου που ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας με τον Γκάλη τον Δεκέμβριο του 2005. «Μόνο στη γέννηση της κόρης μου ένιωσα έτσι» έλεγε, το βράδυ της Τρίτης και με κοκκινισμένα τα μάτια από το κλάμα, ύστερα από την αξέχαστη εκδήλωση αφιερωμένη αποκλειστικά σε αυτόν.
«Η κόρη μου είναι εύκολο να μάθει τι ήταν ο πατέρας της πλέον με την τεχνολογία» απαντάει για το τι θα πει στην κόρη του πως ήταν ο μπαμπάς της, όταν αυτή μεγαλώσει. Δεν χρειάζεται όμως. Η ίδια, άλλωστε, ένιωσε πολύ περήφανη βλέποντας την αγάπη που εισέπραξε και εισπράττει ο Νικ της καρδιάς της. Και το θυμάται πάντα, όταν τον παίρνει από το χέρι και κάνουν βόλτες στους δρόμους κοντά στο σπίτι της οικογένειας, στην οδό Θεμιστοκλή Σοφούλη στην Καλαμαριά...
http://www.athensmagazine.gr/
Σχόλια