Του Κώστα Βαξεβάνη
Μπορεί κάποιος να πιστέψει έναν φασίστα, ο οποίος έχει ήδη καρφώσει έναν σύντροφό του (τον οδηγό του Τραγάκη) και έναν ομοϊδεάτη συνομιλητή του (τον ίδιο τον Μπαλτάκο); Μπορεί να πιστέψει έναν φασίστα που η ιδεολογία του ξεχειλίζει από βία, συκοφάντηση και κυνισμό, που ρίχνει λάσπη για να οικοδομήσει τον κόσμο των σκοτεινών ονείρων του; Προφανώς και όχι. Ο Ηλίας Κασιδιάρης όμως δεν μετέφερε καμιά μαρτυρία ή άποψη. Ήταν απλώς το τρίποδο μιας κάμερας που κατέγραψε μια πραγματικότητα που επιμελώς έκρυβαν.
Ο Βενιζέλος, το άλλο τριπόδι, αυτό του Σαμαρά, κατηγόρησε όσους πιστεύουν τη Χρυσή Αυγή και τις καταγγελίες της. Όμως οι αποκαλύψεις δεν έγιναν από τη Χρυσή Αυγή, αλλά από τον Μπαλτάκο. Το βασικό στέλεχος του Σαμαρά, τον επί 30 χρόνια φίλο του, τον κυβερνώντα την κυβέρνηση και τον αντικομμουνιστή των αντικομμουνιστών.
Ο ίδιος ο Σαμαράς παραμένει άφαντος και φαντάζομαι άυπνος και σχεδόν άυλος, χωρίς την υλική υπόσταση που πρέπει να έχει ένας πρωθυπουργός και πολιτικός άντρας που αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Η Ελλάδα βουλιάζει μέσα στα βοθρολύματα που ξεχειλίζουν, στα σάλια που έτρεχαν από τις μασέλες της εξουσίας και έγιναν ξαφνικά πτύελα. Όλοι φτύνουν τον Μπαλτάκο. Παλιοί του φίλοι, πολιτικοί υποτακτικοί και κυρίως ο Σαμαράς.
Χρειάστηκε ένα βίντεο για να καθαρίσει η εικόνα της κοινής γνώμης. Η ομάδα Σαμαρά, στο πρόσωπο του Μπαλτάκου, τοποθετημένη κάτω από τις εικόνες της υποκριτικής πίστης, στην πραγματικότητα συνωμοτούσε, έβριζε, απεργαζόταν παραθεσμικές λειτουργίες.
Και ξαφνικά όλα γύρισαν ανάποδα. Όλες οι πατριωτικές φανφάρες, οι εθνικές κορώνες, οι θρησκευτικές επικλήσεις, οι ευρωπαϊκές προοπτικές έγιναν απλώς δύο τύποι που ήταν αδίστακτοι και έτοιμοι για όλα προκειμένου να αλληλοεξυπηρετηθούν.
Οι πολιτικές εξελίξεις που έρχονται είναι απρόβλεπτες. Ο πρωθυπουργός ξεκίνησε ως όμηρος της ιδεοληψίας του, των ακραίων απόψεών του και του τρίπτυχου «πατρίς, θρησκεία, μνημόνιο» και κατέληξε όμηρος της Χρυσής Αυγής. Ο Σαμαράς παίζοντας με τα κάρβουνα του φασισμού, πίστευε πως θα καταφέρει να μην καεί και έτσι μουτζουρώθηκε. Η σχέση του με την πραγματικότητα που αρνείται αποτυπώνεται ως βρώμικα στίγματα στα βίντεο του Κασιδιάρη.
Την ώρα που οι πολίτες κατανοούν, ο Σαμαράς δεν καταλαβαίνει, γιατί απλώς αντιλαμβάνεται το λάθος του ως λάθος τακτικής και όχι πίστης του σε συγκεκριμένα πράγματα και πολιτικές. Πριν μερικούς μήνες αντιλαμβανόταν τους φασίστες ως τα παραστρατημένα παιδιά της δεξιάς που οφείλει να τα επαναφέρει στο δικό του γήπεδο το οποίο είχε καλύτερο προπονητή. Ξαφνικά στα όνειρά του εμφανίζεται ο Καιάδας ο οποίος λέει το εφιαλτικό “Αντώνη εγέρθουτου”.
Το χειρότερο από όλα είναι πως ο Σαμαράς αφού νομιμοποίησε τη Χρυσή Αυγή χρησιμοποιώντας την ατζέντα και τα συνθήματά της, αφού τη χρησιμοποίησε για τα πολιτικά του συμφέροντα, τώρα της επιτρέπει να αυτοχαρακτηρίζεται θεματοφύλακας της νομιμότητας και της Δημοκρατίας, δείχνοντας τον ίδιο ως αυτόν που απειλεί τη νομιμότητα και τη Δημοκρατία.
Σχόλια